Voedselbos

Sinds een paar weken leer ik tijdens een facultatieve stage enorm veel bij over de principes van de permacultuur in combinatie met het aanleggen van een voedselbos. Het vergt veel tijd, inspanning en geduld om van een voormalig weiland een voedselbos te maken, het bos moet immers nog groeien. Maar wanneer je met een bestaand, eenzijdig beplant, voormalig productiebos (alleen al het woord productiebos…) als uitgangspunt te maken hebt en dus niet met een kaal weiland, sta je voor heel andere uitdagingen.

Ik vind het een heel raar idee dat mensen ooit in Nederland de oerbossen (ja, die hadden wij ook) kapten en daar uiteindelijk een soort van bomenfabrieken voor in de plaats hebben gezet. In zo’n productiebos ontstaat na verloop van tijd een heel ander ecosysteem, dan het natuurlijke systeem dat er oorspronkelijk was. Als eerste stap hebben we dat bestaande systeem geïnventariseerd en de huidige situatie zo goed mogelijk in kaart gebracht.

Het is enorm interessant om uit te zoeken en te ondervinden hoe je in zo’n bos opnieuw meer variatie, leven en balans terug kunt brengen, zonder weer opnieuw het gehele bestaande systeem te verstoren.